Na wzór modlitw kapłańskich (brewiarza) powstało nabożeństwo ku czci Najświętszej Panny Maryi, zwane Godzinkami. Podobnie jak brewiarz, Godzinki składają się z siedmiu części: jutrzni, prymy, tercji, seksty, nony, nieszporów i komplety a każda z tych części zawiera wezwanie: ?Boże, ku wspomożeniu memu wejrzyj?, hymn, werset i responsorium, ofiarowanie i antyfonę z modlitwą.
Czas i miejsce powstania oraz autorstwo Godzinek nie są dokładnie znane. Przypuszcza się, że powstały one w XIV lub XV wieku. Będący obecnie w użyciu tekst Godzinek jest jednym z wielu znanych na przestrzeni stuleci i pochodzi prawdopodobnie z XVII wieku. Niektórzy badacze przypuszczają, że Godzinki przybyły do Polski wraz z Jezuitami i zostały przetłumaczone na język polski przez ks. Jakuba Wujka. Natomiast ks. Wacław Schenk przypisuje autorstwo Godzinek Piotrowi Rodriguezowi TJ (1531-1617), a tłumaczenie na język polski nieznanemu jezuicie krakowskiemu.
Godzinki są nabożeństwem, które tradycyjnie związane jest szczególnie z okresem Adwentu, będąc jakby preludium do Rorat, jednak nic nie stoi na przeszkodzie, aby odmawiać je lub śpiewać także w innych okresach roku liturgicznego. Egzorcysta ks. infułat Jan Pęzioł powiedział, że gdzie śpiewa się Godzinki, tam diabeł natychmiast ucieka!
Jeszcze nie tak dawno śpiewało się Godzinki w naszych domach a nawet w autobusach wiozących robotników do pracy. Dziś tradycja śpiewania Godzinek ginie, nawet w naszych kościołach tylko nieliczni włączają się w ich śpiew. Co się z nami dzieje …
