Święty Szymon z Lipnicy
Szymon urodził się pomiędzy 1435 a 1440 r. w Lipnicy Murowanej. Był synem Anny i Grzegorza, średnio zamożnych mieszczan. Święcenia kapłańskie otrzymał przed r. 1465. Umarł w czwartek 18 lipca 1482 r. Po śmierci Szymona bardzo szybko zaczęła rosnąć sława jego świętości. Zwłaszcza po pierwszych cudach przypisywanych jego wstawiennictwu wierni coraz liczniej gromadzili się przy jego grobie i prosili go o wstawiennictwo u Boga. Do pierwszego cudownego uzdrowienia doszło kilka dni po jego śmierci. Wieść o kolejnych rozchodziła się bardzo szybko, co sprawiało, że do jego grobu zaczęli przybywać ludzie dotknięci różnymi ciężkimi chorobami. 24 lutego 1685 r. Stolica Apostolska ogłosiła akt beatyfikacyjny a w 2007 r. został kanonizowany.
Św. Szymon zawsze był czczony jako szczególny orędownik kobiet, którym grożą komplikacje porodowe, oraz ciężko i nieuleczalnie chorych. Jest również patronem Krakowa i społeczności akademickiej, a szczególnie studentów.
Święta Urszula Ledóchowska
Julia Maria urodziła się w wielodzietnej rodzinie hrabiowskiej 17 kwietnia 1865 r. w Loosdorf koło Wiednia. Była rodzoną siostrą bł. Marii Teresy Ledóchowskiej. W latach 1874-1883 Julia Maria kształciła się w Instytucie Najświętszej Maryi Panny prowadzonym przez Panie Angielskie w austriackim Sankt Polten. W roku ukończenia nauki przybyła wraz z rodziną do nabytego przez ojca majątku w Lipnicy Murowanej koło Bochni. Jako 21-letnia dziewczyna wstąpiła do klasztoru urszulanek w Krakowie i w dniu obłóczyn, 17 kwietnia 1887 r., przyjęła zakonne imię Maria Urszula. W roku 1920 Urszula wróciła do Polski i założyła zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego, zwane urszulankami szarymi. Całe życie s. Urszuli było ofiarną służbą Bogu, ludziom, Kościołowi i ojczyźnie. Umarła 29 maja 1939 r. w Rzymie. Tam też została pochowana w domu generalnym mieszczącym się przy via del Casaletto. Beatyfikowana została przez św. Jana Pawła II 20 czerwca 1983 roku w Poznaniu. W 1989 r. jej zachowane od zniszczenia ciało zostało przewiezione z Rzymu do Pniew i złożone w kaplicy domu macierzystego. 18 maja 2003 roku, w dniu swoich 83. urodzin, św. Jan Paweł II ogłosił ją w Rzymie świętą.
Błogosławiona Maria Teresa Ledóchowska
Maria Teresa była najstarszą z dziewięciorga dzieci Antoniego hrabiego Ledóchowskiego i Józefiny z domu Salis-Zizers. Jej siostrą jest Święta Urszula. Maria Teresa urodziła się 29 IV 1863 r. w Loosdorf na terenie Austrii i od najmłodszych lat wykazywała wybitne zdolności literackie, muzyczne i malarskie. W roku 1883 rodzice Marii Teresy przenieśli się do Lipnicy Murowananej, gdzie jej ojciec kupił bardzo zaniedbany mały majątek ziemski. Maria Teresa miała wówczas 20 lat i jako najstarsza z rodzeństwa musiała matce pomagać w gospodarstwie. w roku 1885 zachorowała na ospę. Stan jej był bardzo ciężki, liczono się nawet z możliwością śmierci. Maria Teresa przezwyciężyła chorobę, jednak do pełnego zdrowia już nigdy nie powróciła. Wyjechała do Salzburga. Tam zetknęła się z akcją misyjną na rzecz Afryki. Do rąk Marii Teresy trafiła broszurka z apelem: ?Komu Bóg dał talent pisarski, niech go użyje na korzyść tej sprawy, ponad którą nie masz świętszej?. To dla niej było nowym wyzwaniem i poświęciła się pracy na rzecz misji. W roku 1890 rozpoczęła wydawać pismo misyjne ?Echo z Afryki?, później pismo misyjne pt. ?Murzynek?. W roku 1893 Sodalicję św. Piotra Klawera, której celem miało być niesienie wszelkiego rodzaju pomocy misjonarzom w Afryce; 9 IX 1896 r. sama złożyła śluby zakonne. Maria Teresa Ledóchowska, pełna zasług i w opinii świętości odeszła do Pana 6 VII 1922 r. w Domu Generalnym swojego zgromadzenia w Rzymie. Papież Paweł VI beatyfikował ją 19 X 1975. Liturgiczny obchód bł. Marii Teresy przypada na dzień 6 lipca.
Niech osoba bł. Marii Teresy zachęci nas do modlitwy i ofiar materialnych tak potrzebnych dziełu misyjnemu Kościoła.